Instrukcja – 4 kroki wybaczania

Instrukcja – 4 kroki wybaczania

Informacje ogólne Wybaczanie ma dwa kierunki, do wewnątrz czyli możesz wybaczyć sobie lub na zewnątrz czyli wybaczasz komuś. Oba kierunki wybaczania to proces, czyli załóż, że to potrwa. Istotne jest byś był w tych obu procesach szczery.   Instrukcja montażu Najczęściej wybaczamy coś co czujemy jako krzywdę. Wybaczanie sobie zacznij od zaakceptowania, że jesteś jaki jesteś. Zauważ swoje emocje i zachowania. Potraktuj siebie samego jak największego przyjaciela i miej do siebie zaufanie. Aby wybaczyć komuś, dostrzeż logikę postępowania tej osoby. Pracuj nad zrozumieniem jej punktu widzenia. Zauważ jej potrzeby.   Ostrzeżenia Odmowa wybaczania sobie wiąże się z życiem w wewnętrznym bólu i zranieniu, może to pociągać za sobą osądzanie innych bez nabierania umiejętności wybaczania im.   Konserwacja Gdy któreś wybaczanie będzie trudne, usuwaj trudności radykalną akceptacją, praktykuj tak długo aż poczujesz się...
Trzy dziewczyny i morze

Trzy dziewczyny i morze

Wyobraź sobie dwie kobiety i dziewczynkę dziewięć miesięcy. Włóż je w okolice nadmorskie w Polsce. To może być Mielno, Poddąbie lub Białogóra, wybieraj.Ważne jest wyjście, które wydeptaną ścieżką prowadzi we właściwym kierunku. Absolutnie nie wyłożony kostką deptak.   IDZIEMY PCHAJĄC WÓZEK Trochę po piachu, trochę po błocie. Omijamy kałuże. Pokonujemy las i wydostajemy się na wydmę, która jest ostatnim odcinkiem naszej trzypokoleniowej wyprawy. Zoja na ręku u mamy, babcia ciągnie wózek zanurzony dwoma kołami w głębokim piachu. Jest! ukazuje się niebieska tafla wody a przed nią beżowa tafla piachu. Stajemy w uniesieniu.   ROZRADOWANY WZROK Ludzi ukrytych za parawanami jest niewielu, za to dużo jest mew, latają wkoło i pokrzykują w swoim języku. Na pasie wydm w jedną i w drugą stronę trawy połyskują wyblakłą łagodną zielenią. Siadamy wszystkie trzy na piachu. Zojka natychmiast rączkami zaczyna go dotykać. Najpierw tak, jak dotyka się płatków róż. Dotyk, powrót. Muśnięcie, powrót. Dłuższy dotyk i rozradowany wzrok na nas i znowu w dół.  Zaczyna grzebać rączką i przesypywać piasek przez palce. Macha nóżkami i małymi stópkami robi coraz większe dołki.   POZNAWANIE RÓŻNYMI ZMYSŁAMI Wraca do rąk, zgarnia piach w dłoń i z ciekawością na twarzy szybkim ruchem wkłada piąstkę do ust, poznaje smak. Słychać skrzypienie. Obserwujemy w ciszy poznawaniE różnymi zmysłami. Zojka patrzy urzeczona w dół, kręci piasek między paluszkami, dotyka, nabiera, upuszcza, smakuje. To zwykły piasek i niezwykła chwila. Cud na wyciągnięcie ręki.   #zadanieVWC #potrzebaharmonii #potrzebadobrostanu #potrzebakontaktuzprzyrodą...